Ζάλοκ ο Ορεσίβιος του Λοφίσκου.

Μαλακίες λένε οι γηραιότεροι. 

«Αν πηγαίνεις στο βουνό κάθε μέρα και εξασκείσαι (αφού κάνεις πρώτα όλες τις δουλείες σου),θα βρεις μια μέρα μπροστά σου ένα τρομερό κτήνος και με το σπαθί του πατέρα σου θα το σκοτώσεις κερδίζοντας δόξα και φήμη για όλη σου τη ζωή καθώς και μια θέση στου παλάτι του Λέοντα όπου θα έχεις όσο φαί και γυναίκες θες (αυτό το τελευταίο τον μπέρδευε πιο παλιά άλλα τελευταία ψιλό άρχιζε να υποψιάζεται τι σημαίνει, κάτι με πλύσιμο είχε να κάνει ή με μπάνιο μιας και από διαφορές σπόντες κατάλαβε ότι οι γυναίκες θα ήταν μάλλον γυμνές)».

Είχε περάσει άπυρες ώρες εξάσκησης στο βουνό, αλλά κάτι το γεγονός ότι το πιο άγριο ζώο της περιοχής ήταν ένας ταύρος κάτι τα σχόλια και τα γελάκια των υπολοίπων νέων τις περιοχής, κατάλαβε ότι τον κορόιδευαν, τα παράτησε λοιπόν όλα, πήρε το σπαθί του πατέρα του και το έσκασε μες το βράδυ πριν δυο μέρες. Φοβούμενος κυνήγι (δεν ήταν σίγουρος γιατί, αλλά οι ιστορίες αυτό του υποδείκνυαν) πήγαινε όσο πιο προσεχτικά μπορούσε. Κρύβονταν πίσω από βράχια και σε σπηλιές και δεν άναβε φωτιά το βραδύ για να ψήσει το φαί του. Όχι ότι είχε και πολύ σημασία και άμα άναβε, το φαγητό του ήταν φρούτα και ρίζες και παστό κρέας τίποτα άλλο. Θα μπορούσε να κάνει Κανά βραστό άμα είχε καμιά κατσαρόλα μαζί του (δεν είχε), ή να ζεστάνει κανένα τσάι (δεν είχε δοχείο να το βάλει, ακόμα και αν έβρισκε κατσαρόλι να το βράσει), η να ζεσταθεί ο ίδιος κοντά στη φωτιά άμα δεν ήταν Ιούλιος, με τα βράδια να είναι αρκετά ζεστά από μόνα τους ακόμα και στα βουνά του (ας τα αποκαλούσαν οι έμποροι λοφίσκους και αμμόλοφους, τι ήξεραν αυτοί) ή για να διώχνει μακριά τα άγρια θηρία (αν και ή υπέθετε ότι κάποιο θηρίο σαν τον ταύρο δεν έδινε δεκάρα τσακιστεί για φωτιές και μπούρδες) αλλά δεν ήταν και πολύ σίγουρος άμα ήθελε να διώξει όπιο ζώο του ερχόντανε ή να το πολεμήσει ηρωικά μέχρι τελικής πτώσεως και στο τέλος όταν αυτό παραδέχονταν την ήτα του να το πάρει σαν πιστό του φίλο – υποζύγιο, μάλλον το δεύτερο.

Ήταν πια μια βδομάδα που είχε φύγει από το χωριό και ήταν πιο μακριά από ότι είχε πάει ο οποιοσδήποτε συγχωριανός του. κατά το δειλινό της μέρας καπνός φάνηκε στον ορίζοντα και λίγο πιο μετά οι καμινάδες από όπου έβγαινε. Αναθάρρησε και τάχυνε το βήμα του. σήμερα θα έμενε σε πανδοχείο, θα έπινε ζήθο και οίνο και θα τον ερωτευόταν η σερβιτόρα, αλλά αυτός ευγενικά και σαν κύριος θα την απέρριπτε κάνοντας φοβερή εντύπωση σε όλους με τον φοβερό και πλούσιο χαρακτήρα του.  

Ας πούμε πως τα πράγματα δεν πήγαν  ακριβός όπως τα περίμενε.